Opłata uzdrowiskowa

Wakacje mijają, ale temat opłaty klimatycznej co roku wraca jak bumerang. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że spora liczba osób, firm udzielających nam noclegu nadużywa przepisów, pobierając od turystów tego rodzaju należność. Czym dokładnie jest opłata uzdrowiskowa i kto ma obowiązek ją uiszczać – o tym poniżej.

Do uiszczenia opłaty uzdrowiskowej zobligowane są osoby fizyczne przebywające dłużej niż dobę w danej miejscowości w celach wypoczynkowych, turystycznych bądź szkoleniowych na terenach, którym nadano status uzdrowiska zgodnie z ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach oraz obszarach ochrony uzdrowiskowej i o gminach uzdrowiskowych. Obowiązek zapłaty należności obejmuje każdą kolejną dobę pobytu w uzdrowisku. Dotyczy to tych miejscowości, które zostały uznane przed radę gminy za posiadające odpowiednie warunki krajobrazowe, klimatyczne i umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych, szkoleniowych, wypoczynkowych, zgodnie z ustawą z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach oraz opłatach lokalnych.

Opłata uzdrowiskowa dotyczy miejsc:

• posiadających korzystne dla zdrowia właściwości klimatyczne lub walory krajobrazowe, a także warunki umożliwiające pobyt turystom w tych miejscach,
• znajdujących się na obszarach o nadanym statusie uzdrowiska zgodnie z ustawą z dnia 28 lipca 2005 roku o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach oraz obszarach ochrony uzdrowiskowej,
• posiadających minimalne warunki klimatyczne, czyli dopuszczalne poziomy niektórych substancji w powietrzu oraz dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych (określone w przepisach o ochronie środowiska),
• mających określone przez Radę Ministrów minimalne warunki krajobrazowe, czyli urozmaiconą rzeźbę terenu (wyżyny, góry), wody w kąpieliskach ze spełnionymi wymaganiami prawa wodnego, wody przybrzeżne, morskie wody wewnętrzne oraz śródlądowe wody powierzchniowe i szatę roślinną (lasy, użytki rolne), które zajmują ponad 80% powierzchni gminy,
• z występującymi na nich walorami krajoznawczymi, czyli osobliwościami flory i fauny, wąwozami, skałkami, wodospadami, jaskiniami, parkami zabytkowymi, ogrodami botanicznymi, zabytkami, muzeami, punktami widokowymi, rezerwatami archeologicznymi i przyrody, itp.

Z opłaty klimatycznej, uzdrowiskowej zwolnione są osoby przebywające w szpitalu (ale nie w sanatorium), niewidome i ich przewodnicy, podatnicy podatku od nieruchomości pobieranego z tytułu posiadania domu letniskowego w miejscowości, gdzie pobiera się opłatę uzdrowiskową, zorganizowane grupy dzieci oraz młodzieży szkolnej, członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, a także urzędów konsularnych i innych osób zrównanych z nimi bez obywatelstwa polskiego.

Nie jest zgodne z prawem jednoczesne pobieranie opłaty uzdrowiskowej i miejscowej. Opłata uzdrowiskowa od 2015 r. nie może przekroczyć 4,32 zł za dzień.