Jak się rozliczyć z pracy za granicą?

Kontrole fiskusa pod dyktando MFOsiągając dochody z pracy najemnej wykonywanej za granicą należy w większości przypadków rozliczyć się w Polsce. Opodatkowanie dochodów podlega regulacjom zawartym w dwustronnych umowach, w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 3 ustawy PIT, nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają osoby fizyczne, które spełniają jeden z następujących warunków:

 

  • posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (miejsce przebywania rodziny (współmałżonka i dzieci),prowadzą działalność gospodarczą lub posiadają majątek,
  • przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku kalendarzowym.

W zawartych przez Polskę umowach, o unikaniu podwójnego opodatkowania, przewidziane są dwie metody rozliczania zagranicznych dochodów:

  • metoda wyłączenia z progresją,
  • metoda proporcjonalnego odliczenia.

W zależności od tego, która metoda została określona w umowie z danym państwem, w taki sposób podatnik będzie rozliczał się z osiągniętych w nim przychodów.

Metoda wyłączenia z progresją: oznacza, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą. Podatnik, który osiągnął dochód tylko za granicą, jest zwolniony ze składania zeznania podatkowego, ale ma prawo skorzystać w przypadku preferencyjnego rozliczenia rocznego – złożyć PIT z małżonkiem lub opodatkować się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Natomiast jeżeli uzyskał przychody w Polsce, i za granicą, płaci podatek w Polsce od zarobków krajowych, według specjalnie obliczonej stawki podatku (nie wg polskich progów podatkowych).

Metoda odliczenia proporcjonalnego: oznacza, że dochód osiągany za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to jest możliwe tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie do dochodów uzyskanych za granicą. Podatnik, który nie uzyskał dochodów w Polsce, ma obowiązek złożenia zeznania podatkowego i wykazania dochodów zza granicy. Jeśli podatnik przebywał za granicą czasowo i osiągał dochody z pracy bez pośrednictwa płatnika, to ma obowiązek wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 18% tych dochodów do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócił do kraju.

Metodę odliczenia proporcjonalnego stosuje się w umowach zawartych między państwami oraz w przypadku państw, z którymi nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ustalenie dochodu do opodatkowania: jest jednakowy bez względu na kraj. Oblicza się go pomniejszając osiągnięty przychód o kwotę odpowiadającą 30% równowartości diety z tytułu podróży służbowej za granicą , za każdy dzień pobytu za granicą. Wysokość diety zależy od kraju i określona jest w rozporządzeniu Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Pomniejszone przychody przelicza się na złote, według średniego kursu walut NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Odliczenia od dochodu: dochód obniża się o kwotę składek na ubezpieczenia społeczne, składki zapłacone do zagranicznych systemów ubezpieczeń społecznych w krajach UE oraz preferencyjne odpisy (darowizny, wydatki rehabilitacyjne). Uzyskany dochód stanowi podstawę opodatkowania.

W obu przypadkach zeznanie roczne w polskim urzędzie skarbowym należy złożyć na PIT-36, dołączyć załącznik PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa), w którym wpisujemy uzyskany dochód zza granicy oraz PIT-/0 (ulgi). Gdy podatnik przebywa za granicą, wypełnione zeznanie podatkowe można złożyć w polskim urzędzie konsularnym przed upływem terminu do złożenia zeznania podatkowego. Można także przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pocztą, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, bądź wysłać za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Możesz użyć poniższych tagów HTML:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>